2022 Must see, must do’s… ehhh ik krijg altijd de kriebels als ik dat zelf zie staan. Dus…je moet helemaal niets hoor, geniet maar gewoon mee van de aanraders die ik schrijf en loop in gedachten met me mee door Praag.

Tsjechië is qua oppervlakte zo groot als de Benelux en heeft circa 10 miljoen inwoners. Daarvan wonen 1,3 miljoen inwoners in de hoofdstad Praag. Praag is één van de oudste steden in Centraal-Europa en is prachtig om te bezoeken. Het is vanuit Nederland anderhalf uur vliegen en vanaf ons huis circa anderhalf uur met de bus en metro. 

Ik ben er nu drie keer een weekend geweest en ben er nog lang niet uitgekeken. Ik blijf me verbazen over de prachtige, diverse bouwstijlen. Er zijn hele gezellige straten, mooie gekleurde gevels met vele unieke details, schitterende kerken, vele leuke restaurantjes, doorkijkjes en groene parken en veel zaakjes waar je koffie en taartjes kunt eten of bars waar je Tsjechisch bier kunt drinken. 

De rivier de Moldau (in het Tsjechisch Vltava genoemd) is met 440 kilometer de langste rivier van Tsjechië en stroomt dwars door Praag. De beroemde Karlsbrug verbindt de oevers, net als een aantal andere (minder imposante) bruggen. Een van de bekendste bijnamen van Praag is ‘de stad van de honderd torens’. Waar je ook staat, je ziet kerken, torens en ze zijn in een prachtig mooie staat van onderhoud. 

De weekenden dat ik in Praag geweest ben vielen in de maanden november, maart en april. Wat betreft de drukte in de zomermaanden kan ik me slechts een voorstelling maken. Mij bevielen de genoemde maanden prima. Van sneeuwvlokjes tot bloesemblaadjes, alles heeft zijn charme. Zeker als je je goed warm kleedt en regelmatig opwarmt op een leuke plek. 

Er zijn in verschillende wijken van de stad mooie routes te wandelen, culturele gebouwen te bezichtigen en de geschiedenis is overal zichtbaar. Ga regelmatig even stil staan, kijk omhoog en zie hoe rijk versierd de gebouwen zijn. Prachtige details aan de gevels ziet, mooi steenhouwwerk, beelden, ornamenten, mozaïeken, schilderingen… noem het maar en je zult het zien.

Ook als je uit de drukkere (toeristische) straten loopt is er nog steeds veel moois te zien. Ik vind het heerlijk om gewoon mijn neus achterna te lopen en te zien waar ik uitkom. Nergens heb ik een niet pluis-gevoel gehad. De toevallige ontdekkingen maken het bezoek aan de stad nog unieker.

Je hebt natuurlijk goede reisgidsen en websites die je mooie plekken aanraden. Ik vind het boekje Time to Momo Praag een leuk boekje met handige routekaartjes. Wat betreft de informatie, die is het niet heel diepgaand, maar voor mij voldoende om leuke of mooie plekken te verkennen en leuke restaurantjes uit te proberen. 

Aanraders om te gaan bezichtigen zijn er zoveel! Trek voor de Praagse Burcht met daarin onder meer het Gouden straatje, de Vituskathedraal en het koningspaleis zeker een paar uur tot een halve dag uit. De wisseling van de wacht om 12 uur en het uitzicht over de stad vanaf de burcht kun je niet missen.

In het Strahovský Kláster (klooster) kun je de kerk (gratis) bezoeken. Op zondagochtend wordt hier de Mis gehouden. Dan kun je in het voorportaal staan en kijken en de geur van wierook opsnuiven. Naast de ingang van de kerk kun je een ticket kopen om de kloosterbibliotheek en de galerij van het klooster te bezoeken. De zeventiende eeuwse bibliotheek is heel mooi! Prachtige fresco’s op het plafond en vele, vele oude boeken. De galerij vol schilderijen aan de andere zijde van het klooster sprak mij niet aan. Heb je de hoop om een glimp op te vangen van de monniken? Helaas, het kloosterleven is behoorlijk afgeschermd voor het publiek. De buitenkant van het witte klooster is vooral goed zichtbaar vanaf de uitkijktoren op de Petrin Heuvel.

Als je vanaf de Praagse Burcht richting de Karlsbrug (Karluv Most) loopt kom je langs de Sint-Nicholaskerk. De grote groene koepel heb je van bovenaf wellicht al gezien. Deze dom heeft een diameter van twintig meter. Het interieur van de kerk, met veel marmer en schilderingen is heel opvallend, in barokke stijl. Leuk weetje misschien: Mozart heeft in deze kerk ooit het orgel bespeeld. De klokkentoren pal naast de St Nicholaskerk en is even hoog als de koepel van de kerk. Het lijkt alsof de toren bij de kerk hoort, maar dat is niet zo. In de tijd van het communistisch regime diende de toren als observatiepost van de staatspolitie die de in de buurt liggende ambassades van westerse landen in de gaten hield.

Het Kampa-eiland en Mala Strana heeft leuke gezellige straatjes, veel kunst en de John Lennon Wall. In april 2022 met een mooi initiatief: make poetry in stead of war. Vele gedichten hingen toen bij de muur, als steun voor Oekraïne. De muur is altijd een plek geweest waar voor vrijheid gestreden werd. In de communistische tijd was westerse popmuziek verboden. 

Een leuke verrassing (toen we op zoek waren naar een toilet note bene) was de tuin bij de Senaat, Valdstejnska zahrada. Mooi om doorheen te wandelen, te bekijken of even op adem te komen op deze groene ommuurde plek. Het is open vanaf april

Als je wat meer tijd hebt, of zoals ik het boeiend vind om meer achtergrond van Tsjechië te leren kennen ga dan naar het Museum voor communisme. Hier zie je door middel van foto’s, teksten, interviews en videobeelden hoe het communisme op alle gebieden in het leven grip had. Wat een worsteling is dit geweest voor vele mensen. Ik kreeg een indruk van de propaganda, woonkazernes, sporten als zogenaamd bewijs van een geoliede samenleving, speciale winkels, vervolging, gebrek aan godsdienstvrijheid, verheerlijking van hard collectief werken, het verzet en de doorbraak in 1989 op het St. Wenceslasplein.

Op de plek waar ooit het grootste beeld van Stalin stond (1955-62) staat nu een metronoom. De metronoom en het met graffiti bekladde muurtje eromheen kun je gerust missen. De historische achtergrond van de plek vond ik wel bijzonder. Je hebt hier een mooi uitzicht op de rivier de Moldau en de mooie gebouwen die de stad rijk is, waarvan je hier in alle rust kan genieten.

Niet zo ver bij deze plek vandaan vind je het museum van Alchemie (Speculum Alchemiae). Het huis is klein, maar eeuwen oud. Heel bijzonder waren de gangen vanuit dit huis naar de Burcht en tot ver buiten de stad. Er werd om raad gevraagd, middelen aan de vorsten geleverd, maar alles moest in het geheim. Alchemie werd bestreden en soms was het nodig dat de alchemisten vluchtten. Vandaar de ondergrondse gangen. Elixers en goud, boekenkast met een geheime deur, oude glazen ketels en symboliek, ik houd ervan. De rondleiding duurt ongeveer een half uur.

De Joodse wijk met zijn indrukwekkende kerkhof, synagogen en duurste winkelstraat is een uniek stuk van Praag. Het wordt Josefov genoemd, naar de keizer die de Joodse getto dezelfde rechten gaf als de andere wijken van de stad. Het Joodse kerkhof heeft 12000 grafstenen en de graven liggen door ruimtegebrek in twaalf lagen begraven. In de Joodse traditie mag een graf niet worden geruimd. Het is een oude joodse gewoonte om via briefjes en steentjes contact te maken met de geesten van de voorvaderen. Op de briefjes stonden wensen om in vervulling te laten gaan. Vaak laten bezoekers een steentje op het graf achter, ten teken dat men er is geweest en de doden heeft herdacht. Het oudste graf is uit 1439. Op de Sabbat, zaterdag zijn de Joodse winkels en musea dicht. 

In de straat Dlouha in de Joodse wijk zit Sisters waar je heerlijke Tsjechische belegde stokbroodjes kunt kopen. Niet zo lekker als mijn Tsjechische buurvrouwen ze maken, maar wel een aanrader. Er zijn hier in en rond deze straat overigens veel leuke eetgelegenheden te vinden. 

Voor de lekkerste chocoladetaart moet je iets verder lopen. Vlakbij metrostation Namesti Republiky is Hotel Paris uit 1904. Binnen zit een Café de Paris in mooie neo-gotische stijl. Terwijl de hotelgasten nog aan het ontbijt zaten, liet ik mij hier de verrukkelijke chocoladetaart heerlijk smaken.

Kubisme is te zien bij het huis van de Cerna Madonna, de zwarte madonna. De verschillende stijlen, het blijft echt heel bijzonder om zoveel in Praag te zien.

In dit deel, dat de oude stad genoemd wordt is een rondleiding door het stadhuis (Staromestska Radnice) ook interessant. Het uitzicht vanaf de Middeleeuwse zeventig meter hoge toren is erg mooi. Op het plein zie je vaak kraampjes staan of mensen die rond het hele uur staan te wachten voor de klok.

De astronomische klok is hoe meer je ervan weet steeds leuker. Op de draaiende schijven ga je steeds meer herkennen. De naamdagen, sterrenbeelden, tijd, stand van de maan. Er zijn slechts vier monteurs die voor onderhoud bij de klok mogen. Zij mogen nooit gezamenlijk in één vliegtuig. Een deel van het uurwerk is al uit de 14^e eeuw. 

Ik kan nog heel veel schrijven. Over het dansende huis, het Nationaal theater, de echte chocolade die je er kunt drinken, het draaiende beeld van het hoofd van Kafka, de klassieke trams, de geweldige boekenstapel in de bibliotheek, het heerlijke vegetarische restaurant Maitrea, de koosjere Tredlnik in de Joodse wijk of het knusse Italiaanse restaurant met de bescheidde bediening… 

Er zijn nog zoveel plekken die ik zelf nog wil gaan verkennen. In deze stad kun je uren lopen, zonder saaie straten tegen te komen. Doe fijne wandelschoenen aan, want als je éénmaal de smaak te pakken hebt blijf je gaan over de kleine keien. 

Tot slot een laatste aanrader. Als je er dan toch bent mag een avondwandeling langs de Moldau of over de Karlov Most niet ontbreken. Geniet van de lichtjes, de weerspiegeling en de sfeer. Kijk hoe indrukwekkende Prazsky Hrad (Praagse Burcht) op de heuvel ligt. 

Praag is echt een stad naar mijn hart. Dat wil heel wat zeggen, voor de country- en bosliefhebster die ik tot diep in mijn wezen ben. Het oude, mystieke en de afwisseling maakt Praag magisch. Ik denk dat het me daarom zo aanspreekt.

Geniet van al het moois en ontdek vooral je eigen favoriete plekjes. Ik hoor ze graag…