Blog nov 2022

Even voorstellen… onze yurt!

We hebben een yurt neergezet vertelde ik door de telefoon aan een vriendin. Een wat? Een yurt! Wat is dat? Een yurt wordt ook wel joert of ger genoemd (afhankelijk van het land). Het is een traditionele ronde tent die oorspronkelijk door de nomaden op de steppe in centraal Azië gebruikt wordt voor bewoning. Wij hebben een Mongoolse Ger, die mooie kleurrijke stokken en een bewerkte deur heeft. En we zijn er zooo blij mee!

We begonnen met het maken van de fundering. Zo’n yurt moet natuurlijk wel recht staan. We maakten een rand van repak (gebroken steen, puin uit de steengroeve) met daarop tegels. Alleen… onze tuin loopt schuin af. We kwamen daardoor op een enorm hoogte verschil binnen de cirkel. En een schuine yurt dat wilden we natuurlijk echt niet. En dus volgden na de vele kruiwagens repak nog vele kruiwagens met zand. Deze klus hadden we iets onderschat. We hadden niet verwacht dat het verschil in hoogte zo groot zou zijn. Maar honderd(en) kruiwagens van de oprit naar de achterkant van de tuin en we konden gelukkig gaan uitvlakken. 

De yurt werd in Nederland met veel lieve helpende handen afgebroken, ingeladen en vervolgens ruim negenhonderd kilometer verderop, in Tsjechië van de aanhanger geladen. We waren ons aan het oriënteren om een yurt te kopen en dit ging plots heel vlug toen een vriendin belde dat die van haar weg moest. En ja zo kwam het in een stroomversnelling.

Het geraamte werd eerst neergezet. Zes uitvouwbare delen van houten latten vormen de muren (hanni). Vervolgens moest het centrale wiel, tono neergezet worden. Gelukkig kwam onze vriend langs en konden we met zijn drieën de tono en de mooie dragers op zijn plek zetten. Het wiel, de tono is de kroon, de koepel waar de kachelpijp door heen gaat en het licht naar binnenkomt. De honderd dakstokken (uni) volgden daarna. Ze werden in de tono en op het lattenwerk van de muren gelegd en met touwtjes daaraan verbonden. Het zijn bewerkte stokken en ook de tono heeft een ingekerfd motief met symbolische betekenis. Zo is het waterelement te zien en ook het symbool dat staat voor continue energie van de hemel voor het goede, voor stevigheid en oneindigheid. 

Het geraamte stond en het was inmiddels donker geworden. We pakten de andere spullen in en hoopten dat het de volgende dag droog zou zijn. Een vriend en vriendin kwamen ons helpen met deel 2 van het opzetten. Vandaag wilden we de doeken en het zware vilt op zijn plek krijgen. En ja, zoals je op de foto’s ziet: gelukt! Met wat inspanning en kracht kregen we alles op zijn plek. Een dreigende regenlucht kwam steeds dichterbij. Maar voor de bui viel kregen we het waterkerende canvas doek er gelukkig overheen. Het laatste doek en de blauwe banden volgden daarna nog. Daar stond ie dan! Onze zeswandige yurt met een doorsnede van bijna zevenenhalve meter. 

Binnen zijn we vervolgens aan de slag gegaan met vloerbedekking leggen, kleden neerleggen, de kachel plaatsen het op maat maken van de kachelpijp, raampjes op maat maken, zodat ze in de tono passen en de verdere aankleding met onder andere edelstenen, wanddoeken, lampen, kleine meubeltjes en accessoires. We zijn nu bezig met de laatste klusjes in en rond de yurt. Daarna nog wat grind plaatsen en een vlonder maken. De omheining is verder afgemaakt met winddoek en er volgt nog leuk hekwerk. Zoals altijd en alles hier… de tijd vliegt voorbij en niets gaat ‘effe’ vlug. En ook dat is oké.

Voor ons is de yurt echt een droomplek. In de tuin staat nu een soort cocon. Een prachtige ruimte voor onszelf, maar vooral voor onze gasten. 

Ja, zoals we vaker schrijven… we vinden onze plek erg fijn. De tuin krijgt steeds meer vorm. De weidsheid van de velden en de bossen, het is iets waarvan we iedere dag weer genieten. Dat willen we delen en gunnen we anderen ook. Je kunt hier onthaasten, verdiepen, ontspannen, tot rust komen, creatief zijn, verwerken, genieten, bewust worden, verbinden, opgaan in de natuur, fysiek bezig zijn, inzicht krijgen, veel tijd buiten doorbrengen, opladen of simpelweg Zijn. Het kan hier allemaal. Lijkt dat je wat?

Naast het werk aan de yurt zijn er nog een aantal andere projecten waar we aan werken. Ons kleine retraite huisje in de tuin bijvoorbeeld. Met kersenrode wanden, een stralend gele deur, oude raamkozijnen, die we hergebruiken en een compacte vorm wordt dit een tiny house om in te overnachten. Nog even verder werken. In één onze volgende blogs zetten we haar in de spotlights…

We zijn hier nu twee jaar bezig. Als we terugblikken en kijken naar de verschillen tussen toen en nu is er zoveel gebeurd ondertussen. Van een ondoordringbaar terrein waar we met de auto nauwelijks op konden rijden, een voordeur achter vele bramen-, rozen en frambozenstruiken, een woonkamer met kapotte tochtige ramen en een gevel waar de gaten met oranje zeil werden afgedicht. Wat zag je er in, werd onlangs gevraagd. Ik was meteen verliefd. Het kruip door, sluip door in de tuin had zijn charme. De oude noten- en fruitbomen, de stilte én het vogelgezang, het uitzicht en de ruimte, de rode deuren in het huis, de dikke muren. Het ademde charme en potentie. Het voelde zo fijn om er te zijn. We hebben toen niet bedacht dat we er nu zouden wonen. We hebben gedaan wat ons hart ons ingaf. Sommige dingen ontstaan als je meebeweegt met dat wat zich aandient en vertrouwen hebt. 

Het is een bewuste keuze geweest om onze locatie off grid en basic te maken. Bewust omgaan met water, warmte en stroomverbruik is nu voor veel mensen een hot-item om geld te besparen. Wij hebben niet die extreme kosten en spekken gelukkig geen grote bedrijven. We weten echter dat ieder blok hout dat de kachel ingaat een heel proces heeft doorgemaakt. De handen die de boom hebben gekapt, vervoerd, gekloofd, gestort, gestapeld, bewaard, gedroogd, in de houtmand gedaan en het huis binnen hebben gedragen. Al die handelingen maken het uiteindelijk mogelijk dat het houtblok de kachel in gaat en de kamer vult met heerlijke warmte en prachtige vlammen in de kachel toont. Omdat we weten wat we moeten doen voor deze warmte gebruiken we het hout ook bewust. En eigenlijk is het bij het water en de stroom ook zo. Het is, in sommige periodes van het jaar, niet oneindig. Als het lang droog is meten we wat vaker de stand van de waterput. Op mistige winterdagen bekijken we hoeveel de 8 zonnepanelen toch nog binnen hebben kunnen halen. En ja zo denken ook wij na over dat wat we doen en verbruiken. Op een relaxte manier! Het resultaat van off grid leven is dat we meer verbonden zijn met de natuur en met de weersomstandigheden, lekker actief blijven en lage vaste kosten hebben waardoor we vrijheid ervaren. We vinden het leuk om de off grid-voorzieningen en de mogelijkheden die het biedt te laten zien aan bezoekers die erin geïnteresseerd zijn.

Wat deze herfst uniek maakt is het zachte, droge en bijna warme weer. Ideaal voor onze werkzaamheden. Ook hadden we een prachtig paddenstoelen seizoen. In Tsjechië is het heel gebruikelijk om paddenstoelen te plukken en je ziet mensen met mandjes of auto’s langs de bossen staan. Het wordt doorgeven van generatie op generatie en ook op scholen geleerd. Ik deed mijn eerste paddenstoelen-pluk ooit. Beetje spannend vond ik het wel. Pluk ik wel de goede? Maar na uitleg van mijn buurvrouw, een kijkje op internet bij het determineren en een extra check van de geplukte paddenstoelen door mijn andere lieve buurvrouw kwam het goed. Ik maakte heerlijke paddenstoelen schnitzels. De grote parasolzwam (Macrolepiota Procera) kan ik best aanraden.

Vanavond staat zuurkool maken op het programma. Dit doen we samen met onze buren. Het wordt vast weer een heel gestamp in het bad en vele stenen vaten vol waarin de kool kan (plop, plop…) fermenteren. 

Herfst, najaar…. Het seizoen van loslaten, duizenden bladeren ????, speelsheid, kleurrijk, oogsten en verzamelen, van herfstzon, mist en wind, van spinnenwebben en dauwdruppels, van bolletjes planten, van binnen opwarmen, walnoten kraken en blijven verwonderen. Geniet ervan met volle teugen en omarm al het moois dat iedere nieuwe dag weer biedt! 

Liefs uit Tsjechië